Αστεράκι

-Έι, που βρίσκομαι; Είμαι σε όνειρο...;

-Μμμμμ...

-Τι όμορφα που είναι τα αστέρια!

-Τα έφτιαξα ειδικά για εσένα. Λαμπερά λαμπερά.

-Μπορώ να πάρω ένα μαζί μου; Να με φυλάει τις νύχτες.

-Φοβάμαι πως όχι. Δεν μας αφήνουν να χαρίζουμε ξέρεις...

-Μμμμ... Ίσως αν το δανειζόμουν..; Μόνο για μια νύχτα... Μπορώ; Σε παρακαλώ.. Μόνο για μια νύχτα...

-Και αν μας καταλάβουν;

-Δεν θα το καταλάβει κανείς. Να κοίτα.

-Έι τι κάνεις; Κλαις;

-Μην φοβάσαι. Βλέπεις? Τα δάκρυά μου λάμπουν στο σκοτάδι. Θα τα σκορπίσω στον ουρανό και κανείς δεν θα καταλάβει ότι λείπει το αστέρι μου.

-Ξέρεις...

-Ναι...;

-Ξέρεις... Μπορείς να κρατήσεις το αστέρι. Δεν χρειάζεται να το επιστρέψεις.

-Αλήθεια;

-Ναι. Αλήθεια.

-Έι... κλαις; Μην κλαις... Σε παρακαλώ...

-Δεν κλαίω...

Απλά θα μου λείψετε... αστεράκι μου.