Συγνώμη μήπως έχετε μέρα;

Γενικά πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν έχω και την καλύτερη σχέση με το χρόνο. Σήμερα ωστόσο υπερέβην εαυτό. Το ένα τρίτο της ημέρας είχα την εντύπωση ότι ήταν Τρίτη, το δεύτερο τρίτο νόμιζα ότι ήταν Πέμπτη και κατά το τρίτο τρίτο (μα τι υπέροχα που γράφω) προσπαθούσα να μαντέψω αν είχαμε Τετάρτη ή Πέμπτη. Εννοείται η ομάς μου κάποια στιγμή απηύδησε (φανταστείτε πόσες φορές ρώτησα τι μέρα είναι) και στο τέλος αναγκάστηκε να προσποιηθεί πως δεν υπάρχω (πράγμα εξαιρετικά δύσκολο με τη φασαρία που κάνω).

Στο τέλος έγραψα τη σωστή (και καλά) μέρα «Πέμπτη» σε ένα χαρτάκι και το κόλλησα στον υπολογιστή μου. Πως στο διάολο ξεκόλλησε και που κρύφτηκε μετά από λίγο δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Η μαλακία είναι ότι η σωστή μέρα που έπρεπε να γράψω ήταν η «Τετάρτη».

Νάτο. Γι’ αυτό στο τέλος είχα μπερδευτεί αν έχουμε Πέμπτη ή Τετάρτη. Αστοκαλό. Τώρα εξηγούνται όλα.

Υ.Γ. Το εγκεφαλικό μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είδα όνειρο εχτές. Δεν το θυμάμαι δηλαδή. Τα παθαίνω κάτι τέτοια. Ουφ πρέπει να οργανωθώ. (γιακ)