Χαρά θα πει...

να πετάνε πεταλούδες στο στομάχι σου, όταν πλησιάζεις αυτόν που αγαπάς

να τραγουδάς την ώρα που κάνεις μπάνιο και να ξέρεις πως κάποιος στέκεται απ’ έξω για να σε ακούει κρυφά

να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια, όταν πάει κάποιος να σου φυσήξει την κοιλίτσα

να γίνεσαι κουβαράκι κάτω από τις κουβέρτες, για να μη φαίνεσαι, και να τρομάξεις όποιον τολμήσει να χωθεί κάτω από τα σκεπάσματα

να χαιρετάς κάποιον άγνωστο στο δρόμο και να σου χαμογελάει και εκείνος

να ζωγραφίζεις στο σώμα του άλλου αστεία σχήματα και στο τέλος να του γράφεις για πρώτη φορά «νομίζω πως σε αγαπώ»

να κλαις από αγάπη και να μην φοβάσαι να δείξεις τα δάκρυά σου

να κοιτάς τον ουρανό και να μην έχεις καμία αμφιβολία πως τον άκουσες να σου μιλάει

να τρέχεις και να γελάς κάθε φορά που πας να πέσεις

να αγκαλιάζεις εκείνον που αγαπάς και να αισθάνεσαι πως τα σώματά σας ταιριάζουν τέλεια, σαν παζλάκι

να ονειρεύεσαι πως πετάς και όταν ξυπνάς να νιώθεις ακόμη τη δροσιά του ανέμου στο πρόσωπό σου

Χαρά θα πει...

να έχεις τον τρόπο βρίσκεις την ομορφιά σε κάθε τι που σε περιτριγυρίζει

και όταν τη βρίσκεις, να μη την αφήνεις να φύγει,

παρά να την κρατάς σαν ό,τι πολυτιμότερο.

Και τότε η χαρά θα είναι παντοτινή.

Γιατί θα την έχεις φτιάξει εσύ.